skip to Main Content
Niet ingelogd, log in bij account.

Julian Baggini (Bruno Segers)

Een nieuw artikel van Bruno Segers laat ons kennismaken met Julian Baggini

Hoe de wereld denkt volgens Julian Baggini.

Op mijn blog staan al enkele citaten van de filosoof en auteur Julian Baggini.

Het werk van deze auteur heb ik toevallig leren kennen toen ik in Milaan een Italiaans filosofisch boek wilde kopen om mijn Italiaans te testen. Met zo een naam moest de auteur wel een Italiaan zijn. Tot ik op mijn hotelkamer besefte dat het de Italiaanse vertaling was van een boek van een Britse auteur.

Julian Baggini is auteur en filosoof, en schrijft boeken over filosofische kwesties die verstaanbaar zijn voor een breed publiek. Na het Italiaanse boekje heb ik nog met veel plezier een aantal van zijn Engelse publicaties gelezen. Alleen betreurde ik dat zijn boeken enkel over westerse filosofie gaan. Interessant genoeg, maar we leven wel in 2020.

Blijkbaar voelde Baggini dit ook aan als een gebrek en heeft hij jaren besteed aan het onderzoeken van de grote niet westerse tradities. Niet alleen in boeken. Hij heeft veel gereisd en heeft telkens geprobeerd met specialisten van andere culturen over hun cultuur te dialogeren. Die gesprekken komen vaak in het boek terug.

En het resultaat mag er zijn. Zijn boek How the World Thinks. A global history of philosophy [1](2018) is een enorme bron van informatie over wereldwijde culturen. (Het boek is ondertussen in het Nederlands vertaald[2]). Naast de kenmerken van de verschillende culturen zoek hij ook de overeenkomsten tussen hen. Niet om er een banale soep van te maken. Voor Baggini is het verschil tussen culturen niet zozeer radicaal, dan verschillend in klemtonen die gelegd worden. Het is niet zo dat bijvoorbeeld in China het individualisme niet bestaat en vervangen is door een collectievere samenleving.
Evenmin zijn wij westerlingen doorwinterde individualisten zonder enig besef van collectiviteit. Alléén: de klemtonen in de diverse culturen liggen telkens anders. En ook binnen de verschillende tradities evolueren die klemtonen regelmatig.

Baggini bespreekt o.a. het begrip ‘harmonie’ dat belangrijk is o.a. in China. Hij citeert de Analecten van Confucius waar deze laatste zegt: ‘The exemplary person pursues harmony, rather than sameness’.
Harmonie kennen we . Sameness vertalen is minder evident. Uniform? Eentonig? Monotoon? De betekenis van het citaat is in elk geval duidelijk.
In China wordt het begrip harmonie idealiter dus niet begrepen als eenvormigheid maar als een harmonieus samengaan van of een creatieve spanning tussen verschillende elementen. Hier komt bovenvermelde soep weer voor de proppen: een lekkere soep is niet persé een soep met één smaak. De lekkerste soep bevat diverse smaken en aroma’s. Iedereen die in het Verre Oosten een soep van 1$ gegeten heeft weet dat de op het eerste zicht eenvoudigste schotel overheerlijk smaakt.

Ik hoop de smaak van het boek te hebben doorgegeven. Het is een mooi overzicht van het denken en zoeken binnen de grote beschavingen door de eeuwen heen.
Wellicht heb ik zelf het meeste geleerd over de Oosterse filosofieën, daarbij geholpen door de kennis die ik maandelijks op de cursusdagen van de SCFA heb opgedaan.

Verdere teasers (smaakmakers) over het boek door Baggini zelf zijn:

 

Bruno Segers
8/10/20.

[1] Julian Baggini, How the Word Thinks. A global History of Philosophy, London, Granta, 2018.

[2] Julian Baggini, Hoe de wereld denkt. Een mondiale geschiedenis van filosofie, Nieuw Amsterdam, 2019.

Back To Top