Ontmoetingen 2
Ontmoetingen met de oudste tradities
1. De axiale tijd en de dynamiek van het transcendente
2. Max Müller en hoe het confucianisme een wereldgodsdienst werd
- Jaar: speciale editie
- Datum: 27 februari 2021
- Tijdstip:: 9.30 uur tot 12.30 uur
Description
Stijn Latré over De axiale tijd en de dynamiek van het transcendente
Kort na de tweede wereldoorlog muntte Karl Jaspers de term ‘Achsenzeit’. Met deze term bedoelde hij de enggeestigheid van een al te eurocentrische, christelijke filosofie van de geschiedenis te doorbreken.
In deze lezing staan we eerst stil bij de voorgeschiedenis van de term ‘axiale tijd’. Vervolgens gaan we aan de hand van de analyse van Marcel Gauchet na wat nu precies typerend is voor het axiale tijdperk: welke logica, welke structurele mogelijkheden zitten verborgen in het axiale tijdperk? Het antwoord zit deels in een nieuwe, dynamische verhouding tot het transcendente. In een derde en laatste deel kijken we hoe deze ‘dynamiek van het transcendente’ heeft doorgewerkt in het ontstaan van de moderne tijd en haar vooruitgangsdenken.
Bart Dessein over Max Müller en hoe het confucianisme een wereldgodsdienst werd
In de context van de negentiende Europese expansie over de rest van de wereld, verkreeg Europa kennis over de wereldbeschouwingen, filosofieën en religies van Azië en Afrika. Hieruit ontwikkelde zich aan de Europese universiteiten de nieuwe discipline van ‘vergelijkende godsdienstwetenschappen’. Friedrich Max Müller (1823–1900), professor aan de universiteit van Oxford kan als de grondlegger van deze nieuwe discipline beschouwd worden. Zelf had hij geen kennis van het Chinees, maar geïnspireerd door de eerste, christelijk geïnspireerde vertalingen van de confucianistische werken, nam hij het confucianisme op in zijn befaamde reeks “The Sacred Books of the East”.
Op deze lesdag wordt niet enkel ingegaan op hoe en op basis van welke elementen uit de confucianistische leer, het confucianisme in Europa als een religie beschouwd werd, maar ook hoe deze classificering in China zelf aanleiding gaf tot het herdefiniëren van het confucianisme.
Stijn Latré (1978) promoveerde in 2008 aan de KU Leuven tot doctor in de wijsbegeerte met een proefschrift over Charles Taylor.
Hij werkte als vormingsmedewerker bij Missio, was als onderzoeker en docent verbonden aan de Universiteit Antwerpen, en als lector aan Thomas More. Sinds 2019 is hij directeur van UCSIA vzw.